Ég byrjaði mánudaginn minn á að vakna kl.6 (enn að koma mér inn í tímarammann hérna) og tók eftir kanínu á lóðinni rétt fyrir utan gluggann minn (engar áhyggjur, ég tók myndir). Eftir það vakti ég óvart herbergisfélaga minn, Andy, þegar ég var að ganga á hin herbergin til að gá með gluggana. Hann hafði komið inn seint á sunnudagskvöld eftir að ég sofnaði og kom sér fyrir í öðru herbergi (ég hélt að við yrðum tveir í sama rými). Honum var ekki skemmt, hann stökk næstum því á fætur því hann hélt að hann hefði sofið yfir sig.
Við fórum í morgunmat, kynntumst Maggie, Annesha og Andy og lögðum af stað í höfuðstöðvar Westchester Arc eftir það. Fyrsta sem við gerðum var að kynnast Dave Gasparri, yfirmanni prógramsins. Dave er rosalega fínn gaur sem er hokinn af reynslu og átti margar skemmtilegar sögur af prógraminu í gegnum árin. Samkvæmt reglugerðum W. Arc þá voru fingraförin okkar tekin og hvert okkar tók ca. 10-15 mínútur í það ásamt því að fara yfir allar upplýsingarnar okkar (hárlitur, augnlitur o.s.frv.). Við fórum svo yfir reglur og skipulag sumarbúðanna og fengum svo pizzu í hádegismat (hver sneið var massív). Að því loknu kíktum við út í sólina í smá stund og tókum nokkrar tækifærismyndir.
Allt starfsliðið kynnti sig fyrir okkur eftir hádegi og fékk að reyna að segja nafnið mitt. Fleiri og fleiri virðast ætla að kalla mig "Hoagie" (kjötmikil og stór samloka hér í landi). Þau sögðu okkur frá búðunum undanfarin ár og hverju við ættum að búast við.
Að vinnudeginum loknum sýndi Andy okkur Connecticut Liquor (ég hafði mjög gaman af nafninu) og keyrði okkur svo til White Plains (10 mínútur frá háskólanum) í Target til að kaupa nokkra hluti sem okkur vantaði. Ég keypti mér straumbreyti, sundbuxur, tevur (held að það sé það sem Íslendingar kalli flip-flops), náttbuxur og snyrtivörur (snillingurinn ég gleymdi að koma með sjampó).
Kvöldið var rólegt á alla kanta, ég slappaði af með Maggie og Annesha í herberginu mínu í smá stund og svo hékk allt liðið saman í samkomuherbergi vistarinnar við hliðina á okkar vist (okkar heitir Tenney Hall, hin heitir Dammann Hall). Við sögðum óviðeigandi brandara, ræddum fyrsta daginn og efldum hópinn enn frekar.
Framhald í næsta tölublaði...
-----
June 18th
I started my first day of by waking up at 6 a.m. (still adjusting to the time difference) and seeing a rabbit on the lawn just outside my room (don't worry, I took pictures). After that I accidentally woke up my roommate, Andy, when I was checking the windows in the other rooms of the suite. He had got in late on Sunday night after I went to sleep and had gotten himself settled in the other big room (I had thought we would be sharing just the one room). He was surprised, to say the least, and almost jumped out of bed because he thought he had slept in.
Everybody went to breakfast, met Maggie, Annesha and Andy and afterwards headed up to Westchester Arc HQ. Our first order of business was meeting Dave Gasparri, the director of our program. Dave is a really nice guy who has been working with special needs individuals for over a quarter of a century, so obviously he has a lot of experience. He had a ton of stories about the Summer Enrichment Program and had a lot of helpful advice. According to W. Arc policy we had to be fingerprinted and each of us took 10-15 minutes doing that along with going over all of our information (haircolour, eye colour, etc.). We went over the rules of the camp and some of the schedule before getting pizza for lunch (every slice was huge). After that we went outside for some fresh air and sun and took some photos.
The staff was introduced after lunch and everyone had a crack at my name (Helgi [HELL-gie]). More and more people seem to call me "Hoagie" (a big, meaty sandwich). They explained the program the last couple of years and what we should be expecting.
At the end of the workday Andy showed us Connecticut Liquor (I thoroughly enjoyed the name) and then drove us up to White Plains (10 min. from the college) so we could go to Target to buy some stuff we needed. I got a plug adapter, swimming trunks, flip-flops, pajama bottoms and some hygiene products (I forgot my shampoo at home in Iceland).
The night was nothing but relaxation, I had hung out with Maggie and Annesha in my room for a while and then everybody hung out in the Dammann Hall common room (lots of chairs and sofas and a big TV). We told each other inappropiate jokes, discussed our first day and and got to know each other even better.
To be continued...
No comments:
Post a Comment