Well, fuck....

Ég er brotinn. Aftur.
Kominn í gips. Aftur.
Ég hata líf mitt. Aftur.

Þetta er svo grátlegt að ég get ekki annað en gert grín að þessu. Ég var að gantast og nánast daðra við hjúkrunarfræðinginn sem var að setja gipsið á mig, ég var svo ligeglad. Mér er ómögulegt að taka þetta alvarlega í kvöld.

Læt heyra í mér bráðum. Fokk ðis, farinn að sofa.