Mestur og bestur...?

Ég veit ekki afhverju ég fór að pæla í þessu, en er hægt að vera bestur í heimi á öllum minni svæðum? Hljómar asnalega, en hlustið á þetta....

Segjum að ég sé bestur í því að flauta, sem dæmi. Ég, Helgi Hrafn, er besti flautari í heimi. Er ég þar með bestur á öllum minni svæðum? Ef að Leirmundur Zóphónías er besti flautari á Akureyri er það ekki einfaldlega vegna þess að ég, sá besti í heimi, er ekki þar? Hvað ef ég fer þar í gegn á einhverri heimsreisu? Er Leirmundur ekki lengur besti flautarinn á Akureyri meðan ég er þar eða verður hann þaðan af ekkert nema sæmilegur vegna þess að ég átti leið hjá Akureyri?

Ég er örugglega besti flautari í Kópavogi þar sem að ég er þaðan, og sömuleiðis á öllu höfuðborgarsvæðinu. En hvað með einhvern sem gefur sig út fyrir að vera besta flautara Hafnarfjarðar? Hann lýgur því örugglega ekki, en ef ég færi til Hafnarfjarðar væri ég bestur.

Þessi hugleiðing var í boði Helga, svefnleysis og almenns fíflaháttar.

Besti flautari í heimi,
Helgi Hrafn

Öll erum við Megas...

Datt niður á skemmtilega grein á netinu núna áðan þar sem mjög áhugaverðari spurningu er svarað: Ef að ég á 2 foreldra, 2 afa og 2 ömmur, 4 langaafa og 4 langaömmur og þannig séð milljarða ættingja 30 kynslóðir í fortíðinni, afhverju var ekki það mikið fólk til 1000 árum f.Kr?

Svarið? Því að ef að þú ferð nógu langt aftur í ættartrénu fer það að mynda demant. Sifjaspell er algengara en þið haldið. Lesið greinina ef þið nennið, en hún segir basically að með tilliti til tvífara í ættartrénu (þ.e.a.s. ef þú eignast barn með systur þinni þá á það 2 afa og 2 ömmur á ættartrénu, þau eru bara sömu einstaklingarnir) þá gengur minni fjöldi alveg upp.

Þetta fannst mér samt skemmtileg tala: Sumir ættfræðingar telja að allir jarðarbúar séu 50-menningar. Öll erum við Megas...

Næstum-því-prófloka-fagnari,
Helgi Hrafn

Yummy...

Öðru hverju í lífinu þá gerist eitthvað sem gerir lífið aðeins bærilegra og skemmtilegra. Það getur verið gott lag í útvarpinu, falleg stelpa sem þú sérð á röltinu í miðbænum eða eitthvað handtak sem flýtir fyrir húsverki. Gott fólk, ég hef fundið slíkan hlut, og þessi hlutur mun komast í heimsmetabækurnar...

Wait for it....

Hnetusmjör- og bananasamloka...

Ég veit, ég brást svona við líka....allur "Vó!" og svo "Mmmhmmm!"

En í fullri alvöru þá er þetta geðveikt spes samloka sem ég mæli með. Prufaði hana eftir awesome bloggfærslu á síðu sem ég stunda mjög reglulega og vil að allir kíki á: Ctrl-Alt-Del

Þetta er rosalega sérstök samloka, hún festist aðeins í munninum en á rosalega gómsætan hátt.

Prufið það...

Skæruliðaljósmyndari með meiru,
Helgi Hrafn

*Gasp!*

Þá er ég loksins kominn upp úr kafi í bókalestri fyrir fyrstu önnina mína í verkfræði. Engin próf búin, bara aðeins að skipta um gír með smá skapandi skrifum eða hvað sem bloggskrif teljast til.

Önnin hefur verið sérstök, spennandi, erfið, ánægjuleg og helvísk. Stærðfræðin er erfiðust. Ég hef oft getað reiknað hluti fljótt því ég sé þá fyrir mér myndrænt. Ný hugtök innan stærðfræðinnar í línulegri algebru bjóða hins vegar ekki upp á slíkt. Þú getur ekki séð fyrir þér 4-vítt rúm og hvað þá n-víð rúm. Blöh. Sumir hlutir virðast líka vera tilgangslausir, eins og sjálfsmóta varpanir; það að varpa mengi í sjálft sig. Blegh.

Ég er byrjaður aftur í körfubolta þó ég sé nú á öðrum hraða en áður. Ég er sem stendur í 1.flokki Breiðabliks en stefni á það að koma mér aftur upp í meistaraflokk á næsta ári. Ég spila með spelku sem stendur vegna vinstra úlnliðsbrotsins (enn mjög viðkvæmur í úlnliðnum) og stefni á að drulla mér til sjúkraþjálfara eftir próf. Ég verð líka að koma mér í keppnis form á ný. Það hefur sína kosti að missa formið niður svona, ég hef þurft að bæta mig og skotið mitt því ég hef núna nánast engan hraða (ef ég hef þá haft einhvern hraða fyrir slysið).

Ég er farinn að taka myndavélina með mér næstum hvert sem ég fer, bara svona til öryggis. Myndavélin hefur líka þann skemmtilega fítus að ekkert heyrist þegar ég tek mynd, þannig að ég get oft tekið mynd án þess að fólk viti af því. Ég er skæruliðaljósmyndari. Ég hef líka í flestum tilfellum mjög gott myndefni því flestir vinirnir eru tilbúnir að brosa, gretta sig eða gera eitthvað fyndið fyrir myndavélina, þegar ég læt þau vita að ég sé að taka myndir af þeim.

Til að ljúka þessu, eitthvað gagnlaust - Litlir hlutir sem kæta mig og græta:

- að finna pening í gamalli yfirhöfn
- að vera vakinn kl.7:30 með píanóglamri litla bróður þegar ég gat sofið út
- að teygja allrækilega úr sér í rúminu sínu rétt áður en þú ferð að sofa
- að uppgötva of seint að eina klósettrúlla heimilisins er ekki í seilingarfjarlægð
- að finna þessa einu frábæru ljósmynd í 40 sæmilegum
- að brosa til einhvers niður í bæ sem ég þekki ekki og fá bros á móti
- að brosa til einhvers niður í bæ sem ég þekki ekki og vera laminn af kærastanum hennar
- að geta drullað úr mér einni bloggfærslu af og til

Tilneyddur Júdas,
Helgi Hrafn